Ανάληψη ευθύνης για ΔΕΗ (12/5)

από email που μας ήρθε:


Στις 15 Απρίλη σκοτώθηκε ο υπομηχανικός της ΔΕΗ Νίκος Κωνσταντόπουλος όταν χτυπήθηκε από υψηλή τάση και έπεσε στο κενό ενώ έκανε μετρήσεις σε μετασχηματιστή στον ΑΗΣ Καρδιάς Πτολεμαϊδας. Είχε προηγηθεί στις 9 Μάρτη ο θάνατος του εναερίτη Μαν. Κουράκη του οποίου το σώμα κρεμόταν για 45 λεπτά νεκρό πάνω στο στύλο όπου εργαζόταν. Και στις 4 Φλεβάρη ο θάνατος του ηλεκτρολόγου Μάρκου Νίκου που έπαθε ηλεκτροπληξία κατά την επισκευή βλάβης. Είναι οι καταγεγραμμένες δολοφονίες εργατών στη ΔΕΗ μόνο για τους πρώτους μήνες του 2009.

Είναι αρκετά θλιβερό το ότι χρειάζεται να απαριθμούνται τέτοια γεγονότα για να επισημάνουμε ένα συμπέρασμα που θα έπρεπε να ισχύει ως αυτονόητο. Τα εργατικά "ατυχήματα", οι "τυχαίοι" θάνατοι, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης της μισθωτής εργασίας και όχι μόνο εκδοχές αυθαιρεσίας ή "μεμονομένα" περιστατικά. Και συνεχίζουν να αυξάνονται με τη διαρκή εντατικοποίηση που για την εργασία είναι μια πάγια αναγκαιότητα. Αλλά πότε οι εργάτες αποφάσισαν ότι πρέπει να αυξηθούν τα κέρδη των αφεντικών τους; Γνωρίζουμε καλά ότι τα "ατυχήματα" και οι θάνατοι για τα αφεντικά δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο παρά ένα συγκεκριμένο συντελεστή στα αριθμητικά κλάσματα με τα οποία κοστολογούν την παραγωγή τους. Ας νομίζουν τα στελέχη της ΔΕΗ με την επικουρική χειραγώγηση των ΜΜΕ και τις συλλυπητήριες ανακοινώσεις τους, ότι κλείνουν δίχως το προσωπικό τους κόστος άλλη μία δολοφονία.

Και δολοφονίες δεν είναι μόνο τα συνεχόμενα εργατικά "ατυχήματα" για τα οποία η ΔΕΗ ευθύνεται, ούτε μόνο τα υψηλά ποσοστά του καρκίνου και των άλλων ασθενειών που εξασφαλίζει στους εργαζόμενους των ορυχείων και των εργοστασίων της καθώς και στις τοπικές κονωνίες όπου αυτά είναι εγκατεστημένα. Τον θάνατο αντιπροσωπεύει και η λεηλασία της ζωής των χιλιάδων εργαζομένων της, και οι αθρόες εκπομπές των ρύπων στο περιβάλλον, και ο καθοριστικός της ρόλος ως βασικός παροχέας ενέργειας για τη λειτουργία της οικονομίας του εμπορεύματος και των μητροπόλεων της κατανάλωσης.

Το αληθινό τους πρόσωπο το έχουμε δει από καιρό. Η ΔΕΗ πουλώντας "κοινωνικό αγαθό" έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο εργασιακό κάτεργο στον ελλαδικό χώρο. Εκμεταλλεύεται περισσότερους από 26000 εργαζόμενους. Κατέχει 98 εργοστάσια, ιδιόκτητα ορυχεία και τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας. Διαθέτει επίσης αρκούντως προκλητικούς μάνατζερ, συνήθως υψηλή κερδοφορία και επιθετικά επενδυτικά σχέδια με χαρακτηριστικά εκείνα της κατασκευής των νέων εργοστασίων λιθάνθρακα. Είναι η εταιρεία που η ανάπτυξή της αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη για τον βασισμένο στην ηλεκτροπαραγωγή μεταπολεμικό καπιταλισμό.

Η μοιρολατρία και η απάθεια που αδρανοποιούν τους εργαζόμενους αποτελούν το μεγαλύτερο ανάχωμα στην ανάδυση της εξέγερσης. Μας εξοργίζουν, όπως και ο ρεφορμιστικός ρόλος της θεσμικής και μη αριστεράς που διευθετεί τη συγκατάβαση ενώπιον των επιθέσεων του κεφαλαίου, όπως και τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνονται μετά από κάθε εργατική δολοφονία είτε στην Πτολεμαϊδα είτε σε κάθε άλλη εργασιακή αρένα.

Από την πλευρά μας, το βράδυ της Δευτέρας 11 προς 12 Μάη κάψαμε τα γραφεία της ΔΕΗ στον Άγιο Δημήτριο και μερικά από τα οχηματά της στον χώρο στάθμευσης στη Νέα Ιωνία.
Οι επιθέσεις αντεκδίκησης αποτελούν βασική συνιστώσα του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.

Δεν ανήκουν σε αρμόδιες πεφωτισμένες πρωτοπορίες, αναμένουν τους άμεσα εμπλεκόμενους, ενδιαφερόμενους, κάθε προλετάριο που θέλει να ξεπεράσει την εργασιακή του ταυτότητα και να πολεμήσει το καθεστώς της μισθωτής σκλαβιάς. Είναι επιλογές ταξικής αλληλεγγύης που θέλουν να υπερβούν τις μερικές κλαδικές διεκδικήσεις, που αντικρούουν κάθε απλά καταγγελτική και κάθε ρεφορμιστική λογική.

ΔΙΑΧΥΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΙΒΙΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΥΡΗΝΩΝ ΑΜΕΣΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Πυρήνας αντεκδίκησης


ΥΓ. Τα αφεντικά υπό το βάρος της κρίσης του συστήματός τους θα απλώνουν όλο και περισσότερο τα χέρια τους πάνω στις ζωές μας. Είναι καιρός να τους τα κόψουμε. Χαιρετίζουμε τις ομηρίες στελεχών επιχειρήσεων που διαπράττουν εξοργισμένοι εργαζόμενοι στη Γαλλία. Προετοιμαζόμαστε για αυτά που έρχονται.