Ανάληψη ευθύνης για αμαξοστάσιο ΕΘΕΛ (27/6)

Ήρθε η ώρα να γίνουν οι απειλές έργο. Τάξαμε την καταστροφή και τον εκμηδενισμό του υπάρχοντος και προχωράμε σταθερά προς τα εκεί. Ύποπτες οι συμβουλές για υπομονή και η καθυστερημένη απόφαση για δράση εν μέρει δειλία. Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε ακόμα ένα βήμα στην ιστορία του νέου λυσσασμένου αντάρτικου πόλης . Να αφήσουμε την πύρινη υπογραφή μας σε ένα καινούργιο κεφάλαιο που έχει ήδη ανοίξει επιτυχώς. Αυτή τη φορά επιλέγουμε να προκαλέσουμε το χάος στην ήσυχη καθημερινότητα και την εύρυθμη λειτουργία της πόλης.

Ευτυχώς το αντάρτικο έχει πλούσια ιστορία και εμπειρία που σκοπεύουμε να αξιοποιήσουμε. Στο παρελθόν η πρακτική του σαμποτάζ σε εμπόλεμες συνθήκες περιλάμβανε καταστροφές σε εργοστάσια (όπλων κυρίως) ,σε καίρια περάσματα όπως οι γέφυρες, σε σιδηροδρομικές γραμμές, στις τηλεποικοινωνίε, σε αποθήκες τροφίμων και σε ότι μπορούσε να προκαλέσει πρόβλημα στον ανεφοδιασμό του αντιπάλου.

Στη σύγχρονη εποχή κρίνουμε ότι τα μέσα μεταφοράς είναι κομβικό εργαλείο στη διεκπεραίωση της λειτουργίας του συστήματος. Αναγνωρισμένα ως ενδεδειγμένη υπηρεσία του κράτους πρόνοιας, ως στοιχείο πολιτισμού και οργανωμένης κοινωνίας έρχονται ουσιαστικά να καλύψουν το κενό που η αστικοποίηση επέβαλε στις βιομηχανικές ζώνες. Από εκεί που τα εργοστάσια παλιότερα ως κύριος παράγοντας ανάπτυξης βρίσκονταν πέριξ των εργατικών περιοχών, των οικονομικά υποβαθμισμένων προαστίων( κι αυτό διότι δεν υπήρχε τότε η δυνατότητα μετακίνησης του εργατικού δυναμικού ),με την ανάπτυξη των πόλεων, της οικονομίας και της παραγωγής άλλαξε και η εικόνα των σύγχρονων μητροπόλεων σε αυτό που είναι σήμερα. Η διασπορά των επιχειρήσεων, ο τριτογενής τομέας παραγωγής, η άνοδος του τομέα της διασκέδασης αλλά και η συγκέντρωση πληθυσμού απαιτούσε μια λύση στις μετακινήσεις εντός πόλεων αφού αυτές είχαν πλέον επεκταθεί τόσο.

Έρχονται λοιπόν τα μέσα μεταφοράς, ως από μηχανής θεός να λύσουν το πρόβλημα. Όσοι δεν έχουν ακόμα οχήματα μπορούν να πάνε για δουλειά, για βόλτα, για διασκέδαση με τις συγκοινωνίες. Έτσι επιτυγχάνεται η μεταφορά του ανθρώπινου δυναμικού ως εμπόρευμα από δω και από κει. Κουρασμένα πρόσωπα και άδεια βλέμματα αποδοχής, απαρτίζουν την πλειοψηφία του επιβατικού κοινού τα πρωινά, περιμένοντας μοιρολατρικά το λεωφορείο για τη δουλειά. Άνθρωποι στριμωγμένοι σαν σαρδέλες υπομένουν το ρούφηγμα της ζωτικότητας τους με αντάλλαγμα έναν πενιχρό μισθό επιβίωσης, αδυνατώντας να σκεφτούν μια ζωή δίχως μισθωτή σκλαβιά. Εμείς από την πλευρά μας επιτεθόμαστε στην εργασία προτάσσοντας την άρνηση και την καταστροφή της.

Τα ΜΜΜ ασφαλώς υπάρχουν και για την κάλυψη άλλων αναγκών του συστήματος. Η διευκόλυνση που παρέχουν στον κόσμο να μεταφέρεται στους διάφορους ναούς της κατανάλωσης που βρίσκονται διάσπαρτοι στην μητρόπολη δεν μπορεί παρά να είναι ζωτικής σημασίας για την ομαλή συντήρηση του εμπορίου.
Υπήκοοι ανταλλάζουν οχτώ ώρες σκλαβιάς με στόχο την κάλυψη τεχνικά δημιουργημένων αναγκών. Παίρνουν έτσι μέρος σε ένα ψεύτικο πανηγύρι καταναλωτικής αλήθειας, εκεί που βασιλεύουν χαζοχαρούμενα χαμόγελα και πλαστά συναισθήματα. Φτύνουμε αυτή την καταναλωτική μανία και πιστεύουμε ότι αυτό που της αναλογεί είναι οι φωτιές της καταστροφής.

Επιπλέον όμως τα μέσα μεταφοράς, αντιπροσωπεύουν και την εικόνα της πόλης. Επειδή δε διατίθενται προς χρήση μόνο των ντόπιων αλλά και των τουριστών, όσο πιο ευπαρουσίαστα, καλοδιατηρημένα αλλά και ελεγχόμενα φαίνονται τόσο ενισχύεται η εικόνα μιας ασφαλούς φιλόξενης και ευπαρουσίαστης πόλης. Δεν είναι λίγες δε οι περιπτώσεις που τραμ, λεωφορεία ,μετρό και τραίνα ντύνονται με διαφημιστικές επιγραφές εμπορευμάτων η προϊόντων μιας κοινωνίας του θεάματος( ταινίες, καλλιστεία κτλ.)

Τα τελευταία χρόνια με την καθιέρωση των εναλλακτικών “free press” φυλλάδων και την γενικότερη κουλτούρα μιας νέας εναλλακτικής μόδας τα ΜΜΜ προωθήθηκαν ως νέο πιο φιλικό μέσο μεταφοράς στα πλαίσια των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Δεν είναι τυχαία η εφαρμογή του μέτρου για διεύρυνση του ωραρίου τους , τις μέρες των μαζικών εξόδων για διασκέδαση. Σαν μια αναγκαία βαλβίδα εκτόνωσης και στον αντίποδα της ίδιας της μίζερης ύπαρξης τους δεκάδες άνθρωποι πηγαίνουν με τη μορφή αγέλης στις κατασκευασμένες και οριοθετημένες ζώνες διασκέδασης. Δεν μπορούμε παρά να θεωρούμε εχθρική την ύπαρξη ενός τέτοιου είδους χώρου όπου τα εσωτερικευμένα κόμπλεξ των υπηκόων μετατρέπονται με τη βοήθεια του αλκοόλ σε μια ανέλπιδη προσπάθεια ψυχαναγκαστικής κοινωνικοποίησης.

Επίσης να τονίσουμε την εναλλακτική παρουσίαση των ΜΜΜ στο ευρύ κοινό ως ριζοσπαστική οικολογική επιλογή. Δε λείπουν οι φιέστες που διαφημίζονται ως «ημέρα κατά του αυτοκινήτου» κλπ όπου παντού διατυμπανίζετε πόσο ρηξικέλευθο είναι να αφήνεις το αμάξι σου για μια μέρα, λες και το πρόβλημα της οικολογίας χρεώνεται ατομικά και αποκλειστικά στον καθένα που οδηγεί το δικό του όχημα. Με τέτοιους ελιγμούς το καπιταλιστικό σύστημα στέλνει το μπαλάκι σε όλους καθιστώντας τους ουσιαστικά υπεύθυνους για το ξεμπουρδέλεμα του πλανήτη στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο φυσικά έχουν οι βιομηχανίες των πολυεθνικών, προκαλώντας την απόλυτη εξαφάνιση του παγκόσμιου οικοσυστήματος.

Εκτός των άλλων δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού για την αύξηση του ελέγχου στις συγκοινωνίες. Τοποθέτηση καμερών δήθεν για την βοήθεια του οδηγού, την προσπάθεια εφαρμογής ηλεκτρονικού εισιτηρίου με ξεκάθαρο στόχο το φακέλωμα της διαδρομής του κάθε επιβάτη, σεκιουριτάδες και νέα σώματα ελεγκτών για την διασφάλιση της τάξης και της ασφάλειας στα ΜΜΜ. Είναι αυτονόητο πως αυτά τα μέτρα θα μας έχουν αντιμέτωπους με κάθε μορφή σαμποτάζ στα μέσα ελέγχου και όσον αφορά τους καργιόληδες τους ελεγκτές, τους σεκιουριτάδες ότι δε θα τους τη χαρίσουμε.

Για να γίνουμε πιο ξεκάθαροι , αυτή μας την επίθεση δεν την κάνουμε σαν κάποια προσπάθεια για την μείωση των εισιτηρίων ή την μεγαλύτερη συχνότητα δρομολογίων. Αδιαφορούμε για αυτά. Δεν θέλουμε με τις πράξεις μας να καλοπιάσουμε την κοινωνία και δεν πιστεύουμε στην ανόητη γενίκευση πως η κοινωνία είναι ένα θυματοποιημένο σώμα ,έρμαιο στα δεσμά της κρατικής μηχανής. Πιστεύουμε στην ατομική ευθύνη του καθενός για τις επιλογές του. Προφανώς οι κρατικοί μηχανισμοί είναι κομμάτια της κοινωνίας όπως και το πλειοψηφικό ρεύμα της που επιλέγει την υποταγή και πιστεύει στην απαραίτητη ύπαρξη κράτους και ιεραρχίας. Αλλά για να μην πέσουμε και εμείς θύματα γενικεύσεων πιστεύουμε ότι πάντα μέσα στην κοινωνία θα υπάρχουν οργισμένες μειοψηφίες που θα την αρνούνται και θα μηχανορραφούν για την καταστροφή της. Δεν είμαστε εδώ για να προβάλουμε το φαντασιόπληκτο πρόταγμα ενός ειρηνικού κόσμου, άλλωστε πιστεύουμε ότι η βία είναι συστατικό του ανθρώπινου αίματος. Βρισκόμαστε εδώ για να τα παίξουμε όλα για όλα σε έναν πόλεμο δίχως τέλος.

Αναλαμβάνουμε λοιπόν την ευθύνη για την επίθεση στο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ στα σύνορα Νέας Σμύρνης και Αγίου Δημητρίου στην οδό Κουντουριώτη. Στόχος μας να προκαλέσουμε πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο, να σαμποτάρουμε τις υποδομές του δημοσίου, να επιβραδύνουμε έστω και λίγο την παραγωγή και την κατανάλωση, να αυξήσουμε το δημόσιο χρέος και να δημιουργήσουμε ακόμα μια εστία πολέμου και στην πιο απόμερη γωνιά της μητρόπολης.

Αποστέλλουμε τη συμπάθεια μας και την εκτίμηση μας στους συντρόφους των ομάδων: αποστάτες του ήσυχου ύπνου, συνθήκη των Άνομων/Πρεσβευτές του Ερέβους, στους συντρόφους από την Σύμπραξη Εμπρηστών και σε όσους επιλέγουν συνειδητά κατά μονάς η οργανωμένα να προωθούν και να εργάζονται για το σκοπό της επανάστασης.
Θα τα ξαναπούμε…..

Πύρινες Σκιές