από email που μας ήρθε:
"Πρέπει να τολμήσουμε, και να τολμήσουμε ξανά, και να συνεχίσουμε να τολμάμε"
Η επιστήμη δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν εξωτερικό παράγοντα που θεωρεί χρέος του να παρατηρεί την ίδια τη ζωή. Παρ’ όλα αυτά η επιστήμη και οι εκπρόσωποί της επιδιώκουν τελικά τη διαμόρφωση της, γεγονός το οποίο κάνει το ρόλο της τόσο αντιφατικό. Έτσι τα επιτεύγματά της ,τα οποία λειτουργούν ως φύλακας άγγελος οποιουδήποτε επιδιώκει την σταθερότητα, την σιγουριά και την αντικειμενικότητα, έρχονται να ανατρέψουν την ζωή όπως είναι, εφήμερη και φευγαλέα.
Η επιστήμη εξυπηρετεί δύο ρόλους, οι οποίοι είναι ουσιαστικά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Από την μια προωθεί τον εαυτό της ως παθητικό μελετητή για χάρη του κοινού καλού, ενώ από την άλλη δημιουργεί και διασπείρει την παθητικότητα έχοντας πάντα τις ίδιες αγαθές προθέσεις! Δεχόμενοι λοιπόν ότι η ζωή είναι πλήρης και έχει όλα της τα χαρακτηριστικά , όπως η αισθαντικότητα, τα συναισθήματα, η κίνηση και η εξέλιξη, σε απόλυτη λειτουργία μόνο όταν είναι επαναστατική. Δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε στα μάτια του αγγέλου της επιστήμης έναν ακόμη μισητό εχθρό, άξιο να παρασυρθεί από το καταστροφικό μας ρεύμα.
Απέναντι στην επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη που θέλει την εξερεύνηση αυτού του κόσμου να γίνεται εξ ουρανού, έρχεται η δικιά μας επίθεση που αποδεικνύει ότι γνωρίζεις έναν κόσμο πραγματικά μόνο όταν τον βλέπεις εκ των έσω... και έπειτα η καταστροφή. Το ανθρώπινο σώμα μέσα στον καπιταλισμό βρίσκεται υπό τη συνεχή διαχείριση του απ’ αυτόν, και όπως όλα τα υπόλοιπα προϊόντα του αναπλάθεται έτσι ώστε να λειτουργεί εργαλειακά και να ανταποκρίνεται καλύτερα στις επιταγές του.
Προωθείται με αυτόν τον τρόπο η χαρτογράφηση του σώματος από το πιο μικρό μόριο, έως το μεγαλύτερο όργανο, η επίτευξη του οποίου σημαίνει ότι κάθε «εισβολέας» (οργανικός ή μη) θα μπορεί να εντοπίζεται και να εξοντώνεται. Έτσι το μέλλον του ανθρώπου θα προβλέπεται με ακρίβεια και θα συνεχίζεται η παραγωγική διαδικασία στην οποία είναι υποβεβλημένος.
Τα τελευταία επιστημονικά επιτεύγματα αφορούν ένα θέμα το οποίο οι ανεπτυγμένες κοινωνίες αναμένουν χρόνια τώρα. Είναι η υπόσχεση μιας μεγαλύτερης σε διάρκεια ζωής (χάρη στην αποκωδικοποίηση ενός γονιδίου) μιας ζωής όμως που παράγει και καταναλώνει, βρίσκεται σε πόλεις και χωριά (μικρά και μεγάλα άνδρα του καπιταλισμού), γίνεται όσο το δυνατό πιο εκμεταλλεύσιμη με στόχο το κέρδος.
Καίρια είναι και η σημασία των φαρμακοβιομηχανιών οι οποίες βασισμένες στις εικονικές (και όχι μόνο) ανάγκες των ανθρώπων για μια πιο υγειή και πιο ευχάριστη ζωή «προσφέρουν» τόνους φαρμάκων, αξίας δισεκατομμυρίων σε άτομα οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας, με στόχο το σώμα να αναδιαμορφώνεται και να λειτουργεί αποτελεσματικότερα. Μία κατηγορία φαρμάκων είναι αυτή η οποία αποσκοπεί στην εξομάλυνση των συμπεριφορών.
Τέτοια φάρμακα περιορίζουν αποκλίνουσες συμπεριφορές , σταθεροποιούν υπέρμετρα συναισθήματα και εμποδίζουν το άτομο απ’ το να γίνει καταλύτης φθοροποιών κοινωνικών τάσεων.
Η απέραντη, μουντή, πληκτική τσιμεντένια πολιτεία, όπου κυριαρχεί η ομαλότητα , είναι το σημείο που το άγχος συναντά την άνθηση των ψυχικών ασθενειών. Εκεί εκδηλώνονται και εξελίσσονται οι σύγχρονες αρρώστιες. Με τον μολυσμένο αέρα από τις συνεχείς εκπομπές αερίων, από τα εργοστάσια και τα μεταφορικά μέσα που κινούνται αέναα.
Με τις σάπιες τροφές οι οποίες όταν δεν είναι εξ ολοκλήρου χημικά παρασκευασμένες, είναι γεμάτες φυτοφάρμακα και λιπάσματα , για χάρη της παραγωγής και της αφθονίας. Με τους καθαρούς και αποστειρωμένους ανοιχτούς και κλειστούς χώρους αλλά και τα χημικά που οδηγούν στην εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Παράλληλα, υπάρχουν και οι ιοί , οι οποίοι δημιουργούνται ή εξελίσσονται εργαστηριακά και κατά καιρούς «ξεφεύγουν», με τους ηθικούς αυτουργούς να παίζουν το ρόλο του τιμωρού αλλά και του προστάτη όταν αποδεκατίζονται και δολοφονούνται άγριες φυλές οι οποίες στο φυσικό τους περιβάλλον έχουν σαφώς πιο υγειή τρόπο ζωής.
Κάθε βήμα της ανθρώπινης ζωής πρέπει να ορίζεται από την ασφάλεια, ενώ οτιδήποτε ξεφεύγει από τα όρια της σπέρνει τον πανικό. Η καθημερινότητα χωρίζεται σε στάδια στα οποία το άτομο πρέπει να ανταπεξέλθει με επιτυχία, πιστό στο παραπάνω δόγμα. Και όταν η κοινωνική πόλωση εμφανίζεται τρομακτική μπροστά στα μάτια του εχθρού, η τρομολαγνία και η κατασκευή ενός κινδύνου πλασματικού, έρχεται να επιβάλλει την ομοφωνία και να ενώσει τους υπηκόους για την αντιμετώπισή του.
Οι τόσο επικίνδυνοι αυτοί αντίπαλοι καθορίζονται ανάλογα με τις συνθήκες. Οι λίστες περιλαμβάνουν από περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες ( ναρκομανείς, μετανάστες ) και άτομα με επαναστατική συνείδηση έως καταστρεπτικά φυσικά φαινόμενα και «δολοφονικούς» ιούς.
Ο κοινός παρανομαστής όλων των παραπάνω δεν είναι άλλος από το ότι παίζουν το ρόλο του «ξενιστή» στο υγιές κατά τα άλλα κοινωνικό σώμα ενώ καμιά φορά αποτελούν και μία μορφή ασύμμετρης απειλής. Σε εποχές παγκόσμιας κρίσης όπου οι εξουσίες αποδυναμώνονται, οι «επίδοξοι σωτήρες » (αρκετά λειτουργική βαλβίδα αποσυμπίεσης ) πολλαπλασιάζονται, τότε αυξάνονται και οι απειλές.
Στην προκειμένη ο ιός H1N1. Το κράτος παίρνοντας τη μορφή της βιοπολιτικής ασφάλειας, αναζητά την κοινή γλώσσα. Μία συνθήκη όπου θα κατασκευάζεται η συνείδηση και ο καθένας θα επιθυμεί τον φόβο και θα νιώθει προστατευτικά απέναντί του, αυτή της πανδημίας. Η φανταστική μάχη με τον ιό-δολοφόνο ξεκινάει. Τα κοράκια της εξουσίας σε συνεργασία με τους ειδικούς της αλήθειας στήνουν ένα ακόμη παιχνίδι κοινωνικού ελέγχου. Είναι αυτοί που θα κατέχουν την πληροφορία για το πως θα επανέλθει η κατάσταση σχετικής ηρεμίας, για το πως θα έρθει η λύτρωση από τον ιό δαίμονα.
Οι φαρμακοβιομηχανίες αρπάζουν την ευκαιρία και προμηθεύον με αμύθητα ποσά φαρμάκων το εμπόριο. Και ενώ αυτές πλουτίζουν και τα νούμερά στο χρηματιστήριο ανεβαίνουν , τα φάρμακα αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αξία. Προσφέρουν την σωτηρία σε εκατομμύρια θύματα που επιστρατεύονται πρόθυμα να συμμορφωθούν με το κοινωνικό περιβάλλον, έτοιμα να επιστρέψουν σαν μηχανές που πήγαν για service στους ρυθμούς της παραγωγής και της κατανάλωσης.
Απ’ την άλλη, τα ΜΜΕ με την χρήσιμη συμβολή τους βοηθούν στη δημιουργία του τραγελαφικού παρασκηνίου της τρομοϋστερίας. Περιγράφουν καθημερινά το πως αυτός ο ζωντανός εχθρός διεκπεραιώνει τα θανατηφόρα σχέδιά του ενάντια στην ανθρωπότητα. Αυτός ο ιστός ανά καιρούς βαφτίζεται με διαφορετικά ονόματα. Τώρα είναι ο ιός Η1Ν1 , ένας ιός με συμπτώματα απλής εποχιακής γρίπης που όμως σπέρνει φόβο και θερίζει κέρδη. Οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι μιλάνε για γρίπη που σκορπίζει τον θάνατο, αν και μόνο να γελάσουμε μπορούμε καθώς οι αιτίες θανάτου διαφέρουν σε κάθε περίπτωση. Σε λίγο θα μας πούνε ότι ο Νεκτάριος Σάββας είχε προσβληθεί από την γρίπη λίγο πριν την δολοφονία του από την Σέχτα Επαναστατών και εξετάζεται το κατά πόσο οφείλεται σε αυτή το «μοιραίο» .
Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μαζικός εμβολιασμός, ένα πείραμα που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη , και όσοι πιστοί προσέλθετε. Οι φαρμακοβιομηχανίες βρίσκονται σε μια συνεχή διεκδίκηση της προμήθευσης εμβολίων. Τα παζάρια πάνε και έρχονται ανάλογα με την εκάστοτε κυβέρνηση ενώ ο σατανικός τους σχεδιασμός υλοποιείται ολοκληρωτικά από την αγαστή συνεργασία όλων των φορέων-θεσμών που διαμορφώνουν την λειτουργία της κοινωνικής μηχανής.
Για όλους τους παραπάνω λόγους αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση εμπρηστικών μηχανισμών: Στην φαρμακευτική εταιρία GlaxoSmithKline το μεσημέρι της Πέμπτης 5 Νοέμβρη. Στην φαρμακευτική εταιρία και παροχής ιατρικών εξοπλισμών Alapisεπί των οδών Γρηγορίου Λαμπράκη 17 και Φολεγάνδρου Και σε φαρμακαποθήκη , μέλος του συνδέσμου φαρμακαποθηκών στη συμβολή της λεωφόρου Βασιλέως Γεωργίου και της οδού Έντισον το βράδυ της ίδιας μέρας.
Χαιρετισμούς φωτιάς σε όσους έχουν επιλέξει να πορευθούν στο δρόμο πουη συνείδηση συναντά την πράξη.
Ας ηχήσουν οι άγριες πράξεις...
Συνθήκη των Άνομων/ Πρεσβευτές του Ερέβους
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου