«Επιλεγμένους» στόχους... ιδιαίτερου συμβολισμού περιλαμβάνουν οι 12 εμπρηστικές επιθέσεις που έγιναν δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης και ολοκληρώθηκαν το απόγευμα της Πέμπτης, σε διάφορες περιοχές της Αττικής.
Το σπίτι του εισαγγελέα Εφετών Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, προϊστάμενου της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και του Οργανωμένου Εγκλήματος, το σπίτι του εφέτη ανακριτή του Αρείου Πάγου, Βασίλη Φούκα, αναπληρωματικού μέλους της σύνθεσης του δικαστηρίου που εκδίκασε σε 2ο βαθμό τους κατηγορουμένους για τη συμμετοχή τους στη «17 Νοέμβρη», το δικηγορικό γραφείο του Σταύρου Γεωργίου, ο οποίος παρέστη ως πολιτική αγωγή στη δίκη της 17Ν εκ μέρους της οικογένειας του αστυνομικού Χρήστου Μάτη και το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Πετράλωνα, όπου δολοφονήθηκε, έγιναν στόχος.
Ενώ ακολούθησαν εμπρησμοί με γκαζάκια και στο πολιτικό γραφείο του Θ. Πάγκαλου, στο διαμέρισμα της κόρης του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, στα Εξάρχεια, στο λογιστήριο του «Ριζοσπάστη», στο γραφείο του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εγκληματολόγου, Γιάννη Πανούση και σε άλλα σημεία.
Το εμπρηστικό μπαράζ ξεκίνησε δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, στον Χολαργό. Στόχος έγινε το τζιπ του δημοσιογράφου Παναγιώτη Παναγιώτου, αρθρογράφου της εφημερίδας «Εθνος» και πρώην προέδρου της ΕΡΤ, το οποίο ήταν σταθμευμένο στην πιλοτή πολυκατοικίας, στην οδό Αγ. Γερασίμου.
Πέντε λεπτά αργότερα, άγνωστοι «χτύπησαν» δύο μηχανήματα αυτόματης ανάληψης (ΑΤΜ) σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, στην οδό Τριών Ιεραρχών 115, στα Πετράλωνα. Στο υποκατάστημα δηλαδή όπου είχε δολοφονηθεί τον Δεκέμβριο του 1984 ο αστυνομικός φρουρός Χρήστος Μάτης.
Την ίδια ώρα γκαζάκια εξερράγησαν και στην είσοδο υποκαταστήματος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, στη συμβολή των οδών Θουκυδίδου και Βάλτου, στον Αγιο Δημήτριο.
Στις 2.09 τα ξημερώματα της Πέμπτης, στόχος εμπρηστικής επίθεσης έγινε γραφείο ευρέσεως εργασίας, στην οδό Ζεφυρίου 11, στην Αγ. Παρασκευή. Από τα γκαζάκια που τοποθετήθηκαν στην είσοδο, προκλήθηκαν μικρές ζημιές.
Ενα λεπτό αργότερα, άγνωστοι τοποθέτησαν σακίδιο με γκαζάκια έξω από υποκατάστημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, στην οδό Σεπολίων 15, στον Αγιο Παντελεήμονα. Εγιναν αντιληπτοί όμως από τον ιδιωτικό φύλακα και τράπηκαν σε φυγή. Τα γκαζάκια μεταφέρθηκαν στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Αστυνομίας για περαιτέρω έρευνα.
Ανέβηκαν στον 2ο
Λίγα λεπτά μετά τις 6 το πρωί, άγνωστοι «χτύπησαν» τη διώροφη κατοικία στην οποία διαμένουν ο κ. Παπαγγελόπουλος με την οικογένειά του και οι γονείς του. Γνωρίζοντας προφανώς ότι ο νυχτερινός αστυνομικός-σκοπός της φεύγει στις 6 τα ξημερώματα και ότι οι συνοδοί ασφαλείας του εισαγγελέα φτάνουν στο σπίτι του, στην οδό Μανδηλαρά 25, στην Ηλιούπολη, στις 7 το πρωί, ανέβηκαν στον δεύτερο όροφο και τοποθέτησαν τον εμπρηστικό μηχανισμό.
Από τα τέσσερα γκαζάκια, τα οποία είχαν περιλούσει με εύφλεκτο υγρό, εξερράγησαν τα δύο προκαλώντας μικρής έκτασης πυρκαγιά. Η φωτιά κατεσβέσθη με πυροσβεστήρα από τον γιο του εισαγγελέα πριν πάρει διαστάσεις. Τα δύο γκαζάκια, που δεν εξερράγησαν, μεταφέρθηκαν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ.
Στις 12.15 χθες, μεσημέρι, χτύπησαν άγνωστοι στο σπίτι του εφέτη ανακριτή του Αρείου Πάγου, Βασίλη Φούκα. Οι δράστες ανέβηκαν στον 7ο όροφο της πολυκατοικίας, στην οδό Βερμίου 10, και τοποθέτησαν στουπιά εμποτισμένα με εύφλεκτο υγρό έξω από την πόρτα. Από την πυρκαγιά, που έγινε αμέσως αντιληπτή από τους ενοίκους της πολυκατοικίας, προκλήθηκαν μικρές ζημιές.
Οι αστυνομικοί εξετάζουν τη μαρτυρία ενοίκου της πολυκατοικίας, σύμφωνα με την οποία άγνωστος χτύπησε το κουδούνι και την παρακάλεσε να ανοίξει την πόρτα -όπως και συνέβη- προκειμένου να μοιράσει τηλεφωνικούς καταλόγους. Δύο λεπτά αργότερα ακολούθησε και ο εμπρησμός στο δικηγορικό γραφείου του Σταύρου Γεωργίου, στην οδό Πατησίων 105, στο Πεδίον του Αρεως. Από τα γκαζάκια που τοποθετήθηκαν έξω από την πόρτα του γραφείου, στον 4ο όροφο, προκλήθηκαν μικρές ζημιές.
Νωρίς το μεσημέρι άγνωστοι τοποθέτησαν εμπρηστικό μηχανισμό με γκαζάκια στο γραφείο του καθηγητή εγκληματολογίας Γιάννη Πανούση, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η φωτιά που προκλήθηκε σβήστηκε άμεσα πριν επεκταθεί.
Στις 4.07 χθες το μεσημέρι στόχος εμπρησμού έγιναν γραφεία της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», στην οδό Σόλωνος 130, στα Εξάρχεια. Από τα γκαζάκια προκλήθηκαν μικρές ζημιές και δεν τραυματίστηκε κανείς από τους εργαζομένους που βρίσκονταν εκεί.
Τρία λεπτά αργότερα, άγνωστοι τοποθέτησαν γκαζάκια έξω από την πόρτα του διαμερίσματος της κόρης του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Θ. Πάγκαλου, στην οδό Π. Φωτίου 7, στα Εξάρχεια. Από τις εκρήξεις μια 70χρονη γυναίκα, που μένει στον τρίτο όροφο, πανικοβλήθηκε. Οταν άνοιξε την πόρτα και είδε ότι το κλιμακοστάσιο είχε γεμίσει καπνούς, βγήκε στο μπαλκόνι της, πέταξε χαλιά στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου και πήδηξε πάνω σε αυτά με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ελαφρά. Η 70χρονη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για προληπτικούς λόγους.
Είκοσι λεπτά αργότερα, στόχος εμπρησμού έγινε και το πολιτικό γραφείο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρου Πάγκαλου, στον 3ο όροφο κτιρίου στην οδό Πειραιώς 16-18 στην Αθήνα. Από την επίθεση προκλήθηκαν μικρές ζημιές.
Εμπρηστικό μπαράζ έγινε και στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε τα ξημερώματα της 11ης Φεβρουαρίου και ολοκληρώθηκε το απόγευμα της ίδιας μέρας. Στόχοι έγιναν το υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στη διασταύρωση των οδών Μανουσογιαννάκη και Εθνικής Αμύνης (τα γκαζάκια δεν εξερράγησαν), τα γραφεία της εφημερίδας «Τα Νέα» στην οδό Αγίας Σοφίας 10, τα γραφεία της «Αυριανής Μακεδονίας Θράκης», στην Καρόλου Ντηλ και τα γραφεία του Συνασπισμού, στην οδό Καμβουνίων.
* Την ευθύνη για τα «17... χτυπήματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από το βράδυ της Τρίτης μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης», ανέλαβε με τηλεφώνημά της στην «Ε» η «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». «Είναι αφιερωμένα στον αντάρτη Δημήτρη Κουφοντίνα», είπε και πρόσθεσε ότι θα ακολουθήσει προκήρυξη. *
*********************************************
"Ήδη ο ουρανός κυριευμένος από το προαίσθημα των καπνών μέσα από τις φλόγες των κτιρίων ντρέπεται, κρύβεται και σιωπά."
Τους τελευταίους μήνες το αντάρτικο πόλης αποτελεί ένα από τα δημοφιλή θέματα συζήτησης του κύκλου των διαννοούμενων, των ιστορικών και των προοδευτικών αριστερών στην διάρκεια φιλολογικών "δεξιώσεων" και ακαδημαϊκών φλυαριών. Βιβλία, ταινίες, αφιερώματα, ντοκυμαντέρ, παρουσίες σε τηλεοπτικά παράθυρα, που άλλοτε καταδικάζουν και άλλοτε πιο "καλοπροαίρετα" κάνουν λόγο για τους συντρόφους που "πήραν την λάθος επιλογή". Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω είναι ότι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Ερμηνεύουν το αντάρτικο πόλης ως ιστορική ήττα και πολιτικό αδιέξοδο.
Αυτή η "μαθηματίστικη" λογιστική να ερμηνεύονται επαναστατικές πρακτικές με όρους αθροιστικών αποτελεσμάτων σύμφωνα με τον αριθμό συλλήψεων, φυλακίσεων και θανάτων είναι ακρωτηριασμένη από κάθε διαλλεκτική. Με την ίδια λογική, ποιά μορφή ρήξης δεν έχει ηττηθεί; Μήπως οι πορείες, τα μαζικά κινήματα, οι διαμαρτυρίες κατόρθωσαν να ανατρέψουν αυτά που αντιμάχονταν; Η γερμανική RAF, οι ιταλικές Ερυθρές Ταξιαρχίες, η γαλλική Action Directe, to ισπανικό MIL, η αγγλική Οργισμένη Ταξιαρχία, παραμένουν και σήμερα στην κεντρική θεματική των συζητήσεων νέων συντρόφων αποδεικνύοντας πως η στρατιωτική τους ήττα δεν ακύρωσε το στοίχημα που έθεταν, ξεχωριστά σε κάθε περίπτωση, αυτό, της επαναστατικής προοπτικής.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει κριτική. Άλλωστε το πέρασμα από τα όπλα της κριτικής στην κριτική των όπλων, απέχει μια στιγμή. Μακριά και εχθρικά βέβαια από την πρακτορολογία των Κομμουνιστικών Κομμάτων, που διεθνώς πάντα αποτελούσαν τους πιο σκληρούς επικριτές και διώκτες του αντάρτικου πόλης. Αφ' ενός έτσι δικαιολογούν τον ιστορικό τους συμβιβασμό και το πέρασμά τους στην άκρα νομιμότητα, αφ' ετέρου καλύπτουν την αγωνία τους να διατηρήσουν το αποκλειστικό ιστορικό προνόμιο της αντίστασης, ώστε να μην χάσουν πελάτες - ψηφοφόρους.
Όμως η αντιστροφή της κατάντιας της πρακτορολογίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων, με το πέρασμα στην άκριτη εξύμνιση του αντάρτικου πόλης από κομμάτια του επαναστατικού χώρου, έχουν μια κοινή ομοιότητα, την αναπηρία σκέψης. Οι χειροκροτητές και οι θαυμαστές των αντάρτικων οργανώσεων πέρα από το να επιδοκιμάζουν και να ενθουσιάζονται από εντυπωσιακά επιχειρησιακά χτυπήματα, στην πραγματικότητα παραμένουν θεατές αναπαράγωντας την κατάσταση βολέματος στην οποία έχουν περιέλθει. Το αντάρτικο παραμένει κάτι απόμακρο για αυτούς, σαν μια ταινία δράσης, ή ένα καλό βιβλίο περιπέτειας, που διαβάζουν λίγο πριν κοιμηθούν.
Φυσικά, η κριτική μας δεν μπορεί να απομονωθεί μόνο στους επαγγελματίες ρεφορμιστές και τους μέτριους θεατές, αλλά παράλληλα ανοίγει μέτωπο και με τους δράστες της Υπόθεσης. Η πλειοψηφία των παράνομων επαναστατικών οργανώσεων έθετε διαρκώς το στοίχημα της εναρμονισμένης στρατηγικής του αντάρτικου με τους μητροπολιτικούς αγώνες (απεργίες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες). Με αυτόν τον τρόπο, πίστευαν πως θα κερδίσουν τη λαϊκή συμπάθεια και θα ωθήσουν το μαζικό κίνημα στην επαναστατική πάλη.
Η ιστορία όμως δεν δικαίωσε αυτήν την επιλογή. Ενέργειες που θύμιζαν κασκαντέρ σε ταινίες, όπως στις 2 Νοεμβρίου το 1987 η "παρείσφρυση" ένοπλων γερμανών συντρόφων σε διαδήλωση ενάντια στην εγκατάσταση αεροδρομίου στην δυτική Γερμανία όπου πυροβόλησαν εναντίων των μπάτσων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δυο ένστολοι και να τραυματιστούν βαριά αρκετοί άλλοι, συνέβαλε άτσαλα και επιπόλαια στην διελεύκανση μιας σειράς επιθέσεων σε τράπεζες και εταιρείες πυρηνικών και στην σύλληψη των δραστών. Άλλες πρακτικές ενώ ήταν δημοφιλείς στην λαϊκή μάζα, όπως ενέργειες της 17Ν, γινόντουσαν αντιληπτές, με ευθύνη της οργάνωσης, ως ένοπλη αντιπολίτευση. Τα χειροκροτήματα για την 17Ν και η απειλή "μια 17Ν σας χρειάζεται..." που ακουγόταν συχνά στις ουρές των τραπεζών και της εφορίας, αποδεικνύουν την σύγχιση μεταξύ του αντάρτικου πόλης και του λαϊκού τιμωρού για την λύση της γραφειοκρατικής κωλυσιεργείας.
Αυτό συνέβαινε γιατί υπήρχε μια ιστορική αγκύλωση στις παλιές ταξικές μορφές. Σχεδόν όλες οι οργανώσεις αναζητούσαν κάποιο επαναστατικό υποκείμενο. Για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες ήταν οι εργάτες των αυτοκινητοβιομηχανιών, για την 17Ν ο λαός, για την RAF το αντάρτικο του τρίτου κόσμου κ.ο.κ. Για αυτούς η ένοπλη δράση ήταν μια διαδικασία επιτάχυνσης της ταξικής πάλης.
Για εμάς το αντάρτικο πόλης είναι μια μικρογραφία ενός γενικευμένου πολέμου που δεν έχει κυρηχθεί ακόμα. Είναι μια διαδικασία να πάρεις την ζωή στα χέρια σου. Είναι η απόφαση για μια μάχη που διεξάγεται 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο. Οι επιθέσεις μας δεν είναι παραδειγματικές, είναι πράξεις πολέμου.
Η απεύθυνη και κατανόησή τους από άλλα άτομα, δεν είναι για εμάς μια απαραίτητη προϋπόθεση, αλλά ένα θετικό στοιχείο. Συμμετέχουμε στο αντάρτικο γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος επέμβασης των επιθυμιών μας, με αιφνιδιαστικές δυνάμεις απέναντι σε έναν θωρακισμένο κόσμο. Το να ξεκινάς να μάχεσαι, σημαίνει πως αρχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Αντίζηλοι της κοινής λογικής και των υπολογισμών θέλουμε να ξαναφτιάξουμε το σύμπαν για λογαριασμό μας. Η έννοια του νέου ανθρώπου είναι ο άνθρωπος της άρνησης, ο αντάρτης πόλης.
Δεν είναι απλά θέμα στρατηγικής, είναι θέμα ουσίας. Το αντάρτικο πόλης έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει τέτοιες συνθήκες ώστε να εγκαταλειφθούν οι δημοκρατικές ευγένειες και να επικρατήσει η πολιτική του χείριστου. Γιατί πιστεύουμε πως οι κοινωνικές σχέσεις δεν ανατρέπονται μέσα από διαμαρτυρίες και αιτήματα, αλλά ανατινάζονται με την ισχύ των παράνομων επαναστατικών πράξεων. Με αυτόν τον τρόπο δεν μας ενδιαφέρει να συγκινηθεί ο κόσμος ή απλώς να αντισταθεί για τα δικαιώματά του, αυτό που θέλουμε είναι να ξεκαθαριστεί το τοπίο. Όλα τα υπόλοιπα είναι επιλογές.
Μέσα από αυτές τις κινήσεις θέλουμε επίσης να αποσταθεροποιήσουμε την εσωτερική νωθρότητα και να ωθήσουμε προς τις παράνομες επαναστατικές ενέργειες όλα τα ριζοσπαστικά ρεύματα. Γιατί εκεί που σέρνονται οι επικλήσεις για την μη ποινικοποίηση των ιδεολογιών και των φιλικών σχέσεων, θριαμβεύει η δημοκρατική παράκληση για δικαιώματα ελευθερίας σκέψης και λόγου. Δηλαδή η παράδοση σε όλο της το μεγαλείο. Τα δικαιώματα και οι κοινωνικές κατακτήσεις απλά εξωραΐζουν την δυνάστευση και αναβάλλουν την επίθεση. Πιθανόν η ποινικοποίηση του ανατρεπτικού χώρου να έχει απρόβλεπτα αποτελέσματα, αλλά σίγουρα δεν θα υπάρχει θέση για τεμπέληδες με δειλή σκέψη, παρά μόνο για αποφασισμένους με ισχυρή συνείδηση.
Το αντάρτικο πόλης, είναι αντίληψη, είναι νοοτροπία, είναι η οργανωμένη άμεση δράση. Κομμάτι του ειναι και η ένοπλη πάλη, μακριά όμως από δογματισμούς και φετιχοποιήσεις. Άλλωστε η επαναστατικότητα κάθε χτυπήματος, δεν καθορίζεται από τον βαθμό βιαιότητας των μέσων, αλλά τα μέσα καθορίζονται από την συνείδηση των ατόμων και την αποτελεσματικότητα της χρήσης τους. Αν θέλεις να καταστρέψεις μια αντιπροσωπεία πολυτελών αυτοκινήτων, προφανώς δεν θα πυροβολήσεις τα αμάξια, όπως αν θες να απαλλοτροιώσεις μια τράπεζα δεν θα εισβάλεις με μολότωφ.
Τον λόγο τώρα έχουν οι πράξεις:
Από τα ξημερώματα της Τετάρτης μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης 12 Φεβρουαρίου επιλέξαμε και χτυπήσαμε:
- Τα ΕΛΤΑ στον Αγ. Δημήτριο, στην Πλατεία Αττικής και στην Θεσσαλονίκη, ως ελάχιστη συνεισφορά στην αίτηση οικονομικής αποζημίωσης που έχει καταθέσει η διοίκησή τους για τις ληστείες που πραγματοποιήθηκαν σε υποκαταστήματά τους και κατηγορούνται μέλη της 17Ν. Στα ΕΛΤΑ στην πλατεία Αττικής δεν έγινε καμία καταδίωξη από ιδιωτικό φύλακα. Ιδιωτικός φύλακας δεν υπήρχε, ή αν υπήρχε, κάπου λούφαζε. Ο μηχανισμός σβήστηκε, αφού είχαν αποχωρήσει οι σύντροφοι. Φαίνεται πως σε αυτήν την περιοχή ανθίζει το φρούτο του "ήρωα πολίτη", γιατί πριν από ένα χρόνο καταστηματάρχες της περιοχής συνέβαλλαν στο θάνατο ενός από τους δυο ληστές που έβγαιναν από τα συγκεκριμένα ΕΛΤΑ, παίρνοντας τα κλειδιά της μηχανής τους και δίνοντας την ευκαιρία σε έναν μπάτσο να τους πυροβολήσει.
- Τα γραφεία των ροζ ανεμοδούρων του Συνασπισμού που τρέχουν πίσω από παντού για να μαζέψουν ψήφους. Πρόσφατα το γνωστό στέλεχός τους και ιστορική φυσιογνωμία της αριστεράς Μ. Γλέζος, παρευρέθηκε και χαιρέτησε την συγκέντρωση διαμαρτυρίας των μπάτσων.
- Το σπίτι του γνωστού "γραμματικού" και πρώην πρύτανη Γ. Μπαμπινιώτη στην οδό Ζεφύρων 11Α στην Αγία Παρασκευή (και όχι γραφεία ευρέσεως εργασίας) για τις "λόγιες" υπηρεσίες που προσφέρει στο σύστημα.
- Τα γραφεία του φαντασιόπληκτου καθηγητή εγκληματολογίας Γ. Πανούση - αναλυτή τρομοσεναρίων επιστημονικής φαντασίας.
- Τα γραφεία συμφερόντων του γνωστού αριστοκράτη διανοούμενου συγγραφέα Απόστολου Δοξιάδη (ξημερώματα Τετάρτης) στην οδό Δεινοκράτους 42 στο Κολωνάκι.
- Τα γραφεία του γραφικού τηλεκαραγκιόζη δικηγόρου Σταύρου Γεωργίου που ήταν μέλος της πολιτικής αγωγής εναντίων της 17Ν.
- Την εθνική τράπεζα στα Πετράλωνα στην οποία είχε πραγματοποιηθεί ληστεία για την οποία κατηγορήθηκαν τα μέλη της 17Ν ότι εκτέλεσαν τον μπάτσο φύλακα Χρήστο Μάτη.
- Το λογιστήριο της εφημερίδας ριζοσπάστης, που πίσω από κάθε επαναστατική πράξη "βλέπει" αμερικάνους πράκτορες και προβοκάτορες.
- Την εφημερίδα Τα Νέα, του οργανισμού λαμπράκη για τις ασφαλίτικες δημοσιεύσεις που έκανε την περίοδο της "εξάρθρωσης" της 17Ν.
- Την μπακαλοφυλλάδα της Αυριανής του λαδοπόντικα Κουρή για την δημόσια διαπόμπευση που πραγματοποίησε εναντίον των μελών της 17Ν.
- Το γνωστό παχύδερμο της πολιτικής Θ. Πάγκαλο. Επειδή ήταν στόχος βαρέων βαρών, αναγκαστήκαμε να τον χτυπήσουμε δυο φορές. (Το σπίτι της κόρης του το χρησιμοποιεί ο ίδιος ως πολιτικό γραφείο.)
- Το σπίτι του προϊσταμένου της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας Παπαγγελόπουλου. Μετά από παρακολούθηση επιλέξαμε το μεσοδιάστημα ανάμεσα στην αποχώρηση του μπάτσου - φύλακα που έλεγχε το μέρος και της αντικατάστασής της βάρδιας από συνοδούς ασφαλείας. Ο κ. Παπαγγελόπουλος αφού δεν μπορεί να μας βρει αυτός, τον βρήκαμε εμείς.
- Το σπίτι του εφέτη ανακριτή του Αρείου Πάγου Β. Φούκα, αναπληρωματικού μέλους του εφετείου της 17Ν και ανακριτή στην υπόθεση του Μιχάλη Πρέκα.
- Το αυτοκίνητο του γνωστού λιγδιάρη - κονδυλοφόρου αρθρογράφου Παναγιώτη Παναγιώτου για το λειτούργημα του χαφιεδισμού που εκτελεί.
Όλα τα χτυπήματα τα αφιερώνουμε στον αντάρτη πόλης Δημήτρη Κουφοντίνα. Σε έναν από τους Λίγους αυθεντικούς επαναστάτες, που ποτέ δεν παραδόθηκε, ποτέ δεν συνθηκολόγησε. Από τα δικά μας λημέρια της επανάστασης, του ανταποδίδουμε το αντάρτικο σινιάλο που αυτός πρώτος μας χάρισε. Εδώ δεν πιάνουν οι συμφωνίες και οι διαφωνίες πολιτικής ορθότητας, σημασία έχουν τα μάτια μας πίσω από τις κουκούλες, που λάμπουν τόσο όμορφα όταν πολεμάμε.
ΥΓ. Στις 13 Ιανουαρίου συνελήφθη στην Θεσσαλονίκη ο αναρχικός Ηλίας Νικολάου για τον εμπρησμό εγκαταστάσεων της δημοτικής αστυνομίας. Ο ίδιος, πριν δυο μήνες, μαζί με άλλους δυο συντρόφους ήταν καταζητούμενος για ένα χρόνο περίπου, κατηγορούμενος πάλι για εμπρηστικές επιθέσεις. Δεν μας ενδιαφέρουν τα νομικά τερτίπια αθωότητας ή ενοχής, σίγουρα όμως είναι τιμή μας να υπάρχουν τόσο αμετανόητοι σύντροφοι ανάμεσά μας, όπως ο Ηλίας Νικολάου. Η φωτιά μας είναι μαζί του.
Σύντομα θα επανέλθουμε.
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς Αθήνας - Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου